ستارگان
ستاره ها گوی های بزرگی از گاز بسیار گرمند که به واسطه نورشان می درخشند . دمای آن ها در سطح ، هزاران درجه و در داخل بسیار بیشتر است . در این دماها ماده نمی تواند به صورت های جامد و یا مایع وجود داشته باشد . گاز هایی که ستاره ها را می سازند بسیار غلیظتر از گاز هایی است که معمولا بر سطح زمین وجود دارد . چگالسی فوق العاده زیاد این گاز ها معلول فشارهای عظیم داخل ستاره هاست .
ستاره ها در فضا حرکت می کنند اما حرکت آن ها به آسانی مشهود نیست . در طول یک سال رد هیچ تغییر ی را در وضعیت نسبی ان ها نمی توان یافت ؛ حتی در هزار سال نیز حرکت قابل ملاحظه ای در آن ها دیده نمی شود. نقش و الگوی آن ها در حال حاضر کم و بیش دقیقا همان است که هزار سال پیش بود .
این ثبات پیامد فاصله عظیمی است که میان ما و آن ها وجود دارد . با این فواصل چندین هزار سال طول می کشد که تغییر قابل ملاحظه ای در نقش ستاره ها پدید آید .
این ثبات ظاهری مکان ستاره ها موجب شده است که نام متداول
((ثوابت ))به آن ها اطلاق شود .
منبع : نجوم به زبان ساده ، مایر دگانی ،مترجم محمدرضا خواجه پور